Giardioza u kota — rozpoznanie i leczenie

Spis treści:

• Który pasożyt wywołuje lamblię i w jaki sposób kot może się nią zarazić?
• Jak wyglądają objawy giardiozy?
• Jak zdiagnozować Giardia lamblia?
• Leczenie giardiozy u psów i kotów
• Cyst giardii brak? To oznaka, że udało się ujarzmić chorobę!
• „Lepiej zapobiegać, niż leczyć”, czyli jak nie narażać mruczka na zarażenie giardiozą
• Z kota na właściciela — jak dochodzi do zarażenia lamblią między człowiekiem a zwierzęciem?
• Bezpieczeństwo i higiena dla wspólnego dobra

Biegunka, wymioty, bóle brzucha czy apatia to najczęstsze objawy kliniczne gardiozy -choroby pasożytniczej jelita cienkiego przenoszonej drogą pokarmową, która atakuje nie tylko koty, ale także psy, a nawet ludzi. W jaki sposób Twój mruczek może zarazić się giardiozą, jak ją zdiagnozować i jak leczyć? Specjalnie dla Was stworzyliśmy artykuł będący swoistym remedium przeciwko lambliozie.

Który pasożyt wywołuje lamblię i w jaki sposób kot może się nią zarazić?

W artykułach naukowych i internecie pierwotniak wywołujący lamblię figuruje pod różnymi nazwami: Giardia lamblia, Giardia duodenalis, Giardia intestinalis czy ogoniastek jelitowy. Na kontakt z nim narażony jest niemal każdy wychodzący i domowy kot — wystarczy, by napił się wody z kałuży lub zjadł grudkę ziemi, w której bytują cysty giardii. Zakażenie odnotowuje się jednak najczęściej u młodych kotów żyjących w dużych skupiskach zwierząt, które miały kontakt z kałem chorego psa lub kota albo spożywały karmę z tej samej miski, co zarażony osobnik.

Jak wyglądają objawy giardiozy?

Pierwotniaki Giardii lambli można dostrzec pod mikroskopem. Choć niepozorne, są bardzo wytrzymałe: przykładowo, mogą przetrwać w chlorowanej wodzie nawet 3 miesiące! Cysty giardiozy odznaczają się też zaskakującą ekspansywnością. By doszło do zarażenia, wystarczy połknięcie niewielkiej ich liczby. Po przedostaniu się do organizmu zwierząt pasożyt bez problemu wędruje wzdłuż przewodu pokarmowego. Następnie kolonizuje jelito cienkie kotów, gdzie intensywnie się namnaża.

W jelitach cysty lamblii niszczą komórki nabłonka. Wywołane przez to stany zapalne u zarażonego osobnika mogą powodować:

• biegunki

• wymioty

• spadek masy ciała

• pogorszenie kondycji sierści

• apatyczność

• krew lub/i śluz w kale kota

• uszkodzenie kosmków jelitowych, prowadzących do zaburzeń wchłaniania substancji odżywczych

• uszkodzenie jelita grubego

Jak zdiagnozować Giardia lamblia?

Jeśli Twój mruczek przejawia któryś z powyższych objawów klinicznych, jak najszybciej zgłoś się do weterynarza. Wstępnie możesz przeprowadzić domowy test na lambię, jednak nie rezygnuj z wizyty u weterynarza. W gabinecie lekarz wykona zwierzakowi badanie kału. Przeważnie są to trzy próbki, podbrane z różnych wypróżnień. Badanie wykonuje się metodami SAFC (sodium acetate-acetic acid formalin concentration) lub MIFC (merthiolate iodine formaldehyde concentration). Na podstawie próbek kału kota może zostać przeprowadzony również test antygenowy, np. ELISA albo Giardia. Do tego ostatniego potrzeba jedynie jednej próbki kału.

Wynik testu wyszedł pozytywny? To oznacza, że w jednym gramie kału zwierzaka może żyć nawet milion cyst! Nie martw się - giardioza jest na szczęście uleczalna. Sprawdź, jak się jej pozbyć w przypadku psów i kotów.

Leczenie giardiozy u psów i kotów

Choremu mruczkowi najczęściej przypisywany jest lek zwalczający pasożyta, na bazie przeciwpasożytniczych związków chemicznych z grupy benzimidazoli: Fenbendazolu czy Febantelu. Giardioza u kota zwalczana jest również specyfikami o nazwach Metronidazol, Tinidazol lub Furazolidon, dostępnymi najczęściej w postaci tabletek. Po zakończeniu terapii zwierzę należy poddać badaniu kontrolnemu na obecność cyst w kale.

Cyst giardii brak? To oznaka, że udało się ujarzmić chorobę!

To jednak nie koniec rekonwalescencji. Giardia duodenalis może siać prawdziwe spustoszenie w układzie pokarmowym kota. Czas więc odbudować mikrobiom futrzaka. Ekspertami w tej dziedzinie są dedykowane zwierzętom probiotyki i preparaty na bazie ziół. Pomocna może okazać się również lekkostrawna dieta.

„Lepiej zapobiegać, niż leczyć”, czyli jak nie narażać mruczka na zarażenie giardiozą

Słynna teoria Hipokratesa w przypadku chorób kotów, w tym lamblii, ma w sobie szczególnie dużo prawdy. Profilaktyka zapobiegania zarażeniu jelita cienkiego cystami Giardia lamblia sprowadza się do konkretnych czynności, takich jak:

• mycie i dezynfekcja misek na wodę i pokarm zwierzęcia

• regularne kąpanie ulubieńca specjalistycznym szamponem odkażającym, zwłaszcza w okolicy odbytu. W tym celu możesz użyć np. szamponu z chlorheksydyną o silnym działaniu bakteriobójczym 

• dbanie o higienę zabawek, akcesoriów i wyposażenia, z którym zwierzę ma kontakt

• zbadanie innych zwierząt i członków rodziny pod kątem lamblii

• zapewnienie zwierzęciu zawsze świeżej i czystej wody pitnej

• podawanie kotu karmy o działaniu przeciwpasożytniczym

• regularne badania kału futrzaka

• unikanie dużych skupisk zwierząt, takich jak hotele czy schroniska dla psów i kotów

Z kota na właściciela — jak dochodzi do zarażenia lamblią między człowiekiem a zwierzęciem?

Wspomnieliśmy już, że lamblia jest również niebezpieczna dla człowieka. Szczególnie na skażenie giardią podatne są dzieci. Obecność pasożyta objawia się u nich dolegliwościami takimi jak ból nadbrzusza, biegunka, nudności, odwodnienie, pogorszenie apetytu. Z racji tego, że choroba przenosi się ze zwierzęcia na człowieka drogą pokarmową, polecamy unikać bezpośredniego kontaktu z zakażonym psem czy kotem. Dla bezpieczeństwa swojego i rodziny dzieciom nie należy zezwalać na karmienie obcych zwierzaków. Podczas wakacyjnych wypadów nad morze czy jezioro polecamy z kolei wybieranie prywatnych plaż, z których nie korzystają chore zwierzęta.

Bezpieczeństwo i higiena dla wspólnego dobra

Jak widać, zapobieganie zakażeniom przez lamblie jest w interesie zarówno mruczków, jak również ich właścicieli. Niekiedy inwazja Giardia lamblia przebiega bezobjawowo. Znane są też przypadki wystąpienia cyst lekoodpornych, które nie reagują na terapię farmakologiczną. Pamiętaj więc, by każdy przypadek inwazji ogoniastka jelitowego traktować indywidualnie, a po wystąpieniu pierwszych objawów zakażenia natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Może Cie zainteresuje: Lambia u psa. Czy giardioza u psa jest groźna?