Jak nauczyć psa zostawania samemu w domu? 7 praktycznych wskazówek

Nauka przebywania samemu w domu lub mieszkaniu to kluczowa lekcja, którą warto wprowadzić już w pierwszym miesiącu życia szczeniaka. Dla malucha może to być ogromne wyzwanie, zwłaszcza jeśli dotąd większość czasu spędzał z rodzeństwem i psią mamą. Jak oswoić szczenię z samotnością i w jakim wieku pies może zostawać sam nawet na 8 godzin? Oto nasze wskazówki!

Spis treści:

• Wskazówka 1: Sprawdź, czy szczeniak jest na to gotowy
• Wskazówka 2: Zapewnij szczeniakowi zabawę i rozrywkę
• Wskazówka 3: Sprawdź, ile uwagi potrzebuje Twój pupil
• Wskazówka 4: Ustal zdrową rutynę dnia
• Wskazówka 5: Nie rób z wyjścia wielkiego wydarzenia
• Wskazówka 6: Stopniowo wydłużaj czas nieobecności
• Wskazówka 7: Reaguj na każde podejrzane zachowanie
• Pies sam w domu - podstawowy „know-how”
• Co zrobic gdy szczeniak zle znosi samotnosc

Sprawdź, czy szczeniak jest gotowy na zostanie w domu

Wiele osób zastanawia się, czy szczeniak może zostać sam w domu. Odpowiedź na to pytanie zależy m.in. od wieku pupila. Za bezpieczny przyjmuje się okres przynajmniej tygodnia od początku pobytu zwierzęcia w nowym domu. Taki czas pozwoli zaadaptować się psiakowi w nieznanym otoczeniu i poczuć się tam jak u siebie. Podczas treningu samotności ważny jest również wiek psa. Czy 3 miesięczny szczeniak może zostać sam w domu? Jeśli to konieczne, psiak tego typu wytrzyma zapewne krótką rozłąkę z opiekunem. Mimo tego, nie zaleca się, by szczeniak w wieku do 4 miesięcy zostawał sam na dłużej niż dwie godziny. Zachowanie takiego limitu może uchronić zwierzę przed tzw. lękiem separacyjnym i związanymi z tym, nieprzyjemnymi konsekwencjami. Więcej na temat zjawiska lęku separacyjnego u psa napisaliśmy w osobnym artykule.

Zapewnij szczeniakowi zabawę i rozrywkę

Zanim szczeniak zostanie pierwszy raz sam w domu, postaraj się go zmęczyć np. poprzez trening podstawowych komend, takich jak „Leżeć”, „Daj głos”, „Nie”, „Do mnie” czy „Na miejsce”. By szczeniak mógł utrzymać skupienie, zorganizuj mu krótkie sesje szkoleniowe, poniżej 5-10 minut. Szkolenie tego typu możesz powtarzać wielokrotnie w ciągu dnia. By zachęcić psiaka do nauki, po każdym poprawnie wykonanym zadaniu nagrodź go przekąską treningową. Mogą to być, chociażby dedykowane szczeniętom przysmaki Brit Jerky z mięsem i dynią, Smakołyki dr Seidla czy mięsiste mini-smaczki PEDIGREE®. Szczenię możesz też aktywizować przez naukę aportowania oraz zabawę, np. z wykorzystaniem katapulty na przysmaki, bawełnianego szarpaka albo mini-koła marki Trixie. 2- czy 3-miesięczne szczenięta szczególnie ucieszą gryzaki z wypustkami, które idealnie zaspokoją ich naturalny instynkt żucia i gryzienia.

Sprawdź, ile uwagi potrzebuje Twój pupil

Wbrew pozorom, ze szczeniakiem nie trzeba bawić się cały czas. W końcu nawet najaktywniejsze szczenię potrzebuje odpowiedniej ilości odpoczynku! Mimo tego, w pierwszych tygodniach i miesiącach życia szczeniaki potrzebują niemal ciągłej opieki. Sprawa komplikuje się, gdy psiak skończy 12. tydzień życia i zaczyna wchodzić w etap dorastania. Kształtują się wtedy jego cechy osobnicze oraz charakter, związany m.in. z jego rasą i pochodzeniem. Za najbardziej towarzyskie psy uznaje się brytany ras Golden Retriever, Beagle, Shih Tzu, Mops czy Border Collie.

Więcej na ich temat przeczytasz w innym wpisie blogowym: Najbardziej towarzyskie rasy psów.

Ustal zdrową rutynę dnia

Dzięki stałemu harmonogramowi dnia szczeniak uniknie stresu spowodowanego nieoczekiwanymi niespodziankami i zmianami. Jak powinien wyglądać dzień szczeniaka?

• Z pewnością musi uwzględniać stałe pory karmienia, aktywności fizycznej, spacerów oraz czasu spędzanego w towarzystwie psiej mamy lub taty.
• Pamiętaj też, by niezależnie od swoich wyjść, szczenię dostawało minimum trzy posiłki na dzień oraz w miarę możliwości, regularnie wychodziło na spacery.

Zdrowa rutyna dnia da psiakowi bezcenne poczucie bezpieczeństwa oraz lepsze rozeznanie, kiedy spodziewać się powrotu właściciela z pracy, siłowni czy wyjścia z przyjaciółką.

Nie rób z wyjścia wielkiego wydarzenia

By ułatwić psu przebywanie w samotności, nie rób z wyjścia specjalnego wydarzenia. Nie żegnaj się ze szczenięciem wylewnie, a po przyjściu nie witaj go nadmiernie entuzjastycznie.

By psiak się nie nudził, zostaw mu wspomniane już zabawki. Zamiast gryźć buty czy meble, pupil zajmie się wtedy zdobywaniem przysmaków z maty węchowej czy zabawki na przysmaki. Gdy musisz wyjść z domu na dłużej, szczeniakowi możesz podać środki uspokajające na bazie naturalnych składników, tj. tabletki z walerianą dla psa czy olejki eteryczne.

Przydatne jest również przyzwyczajanie szczeniaka do tego, że nie zawsze poświęcasz mu uwagę. Ćwiczy to jego niezależność.

Kolejny patent to zmiana sekwencji działań związanych z opuszczeniem domu. Jednego dnia możesz więc nałożyć buty i wziąć klucze, po czym zostać w domu, a innego — wyjść bez uprzedzenia.

Stopniowo wydłużaj czas nieobecności

Podczas treningu samotności kategorycznie odradzamy pozostawianie pupila samego na dłuższy czas. Zamiast tego, w pierwszych dniach pobytu szczeniaka w Twoim domu warto wziąć urlop w pracy — po to, by proces zostawiania szczeniaka samego zacząć od bardzo krótkich okresów absencji.

Na jak długo zostawić szczeniaka samego? Na początek zalecamy rozłąkę nie dłuższą niż kilkanaście minut. Tyle wystarczy, by np. wyjść na pocztę, do sąsiadki czy na szybkie zakupy. Jeśli szczeniak dobrze znosi taką rozłąkę, spróbuj stopniowo zwiększać jej długość: do pół godziny, godziny, dwóch godzin. Miłośników psów pracujących na etacie nurtuje zapewne pytanie, czy można zostawić szczeniaka na 8 godzin. Według różnych źródeł pułap ten można osiągnąć z kilkunastomiesięcznym, odpowiednio przeszkolonym psiakiem.

Reaguj na każde podejrzane zachowanie

Pamiętaj, że psy są zwierzętami stadnymi. Zostawanie samemu jest w ich przypadku stanem nienaturalnym, który może powodować wspominany lęk separacyjny. By uchronić przed nim psiaka, nie bagatelizuj pierwszych oznak stresu przed samotnością, takich jak skomlenie, szczekanie, dewastacja mebli, drzwi czy podłóg, a także utrata apetytu czy problem z nietrzymaniem moczu.

Jeśli zarejestrujesz któreś z powyższych zachowań u swojego szczeniaka, niezwłocznie zgłoś się do psiego behawiorysty. Specjalista doradzi, jakie środki przeciwko stresowi warto wdrożyć u pupila. By być pewnym, co pupil robi podczas Twojej nieobecności, możesz też zamontować kamerę. By mieć psiaka na oku na odległość, wybierz kamerę z opcją podglądu obrazu online: w pracy, szkole czy podczas jazdy autem. Możesz rozważyć wprowadzenie preparatów antystresowych dla psa.

Pies sam w domu — podstawowy „know-how”

Trening samotności ze szczeniakiem ma mnóstwo zalet: dzięki niemu pies uczy się samodzielności i lepiej radzi sobie w stresujących sytuacjach takich jak napięta atmosfera w domu albo głośne odgłosy fajerwerków, przejeżdżających aut czy skomlącego psa sąsiadów. Szczeniak akceptujący samotność ułatwi Ci też codzienne życie i pozwoli bez wyrzutów sumienia wyjść do pracy, kina czy na dłuższe spotkanie ze znajomymi.

Co robić, gdy szczeniak źle znosi samotność?

W takim przypadku można pokusić się o zostawianie psiaka w klatce kennelowej. Ograniczona przestrzeń często sprawia, że psiak czuje się pewniej. Jeśli klatka nie pomoże, kołem ratunkowym może okazać się kontakt z weterynarzem lub psim psychologiem, który ustali indywidualny plan przyzwyczajania szczeniaka do zostawania samemu w domu bez poczucia smutku, złości czy bezgranicznej tęsknoty za właścicielem.

Planujesz przeprowadzić trening samotności ze swoim szczeniakiem? Daj znać w komentarzu pod artykułem, jak pupil znosi pierwsze próby dłuższej rozłąki.