Szkolenie psów — co powinieneś o nim wiedzieć?

Ułożony pies to pies nieagresywny, zsocjalizowany z innymi zwierzakami, który zna swoje miejsce w domowym stadzie i spokojnie chodzi przy nodze bez smyczy. To także pies, który reaguje na podstawowe polecenia, czuje się dobrze w samotności i nie reaguje nadaktywnie na inne psiaki. Powyższy opis brzmi jak marzenie? Sprawdź, jak zamienić je w rzeczywistość!

Kiedy zacząć wychowywanie szczeniaka?

Najlepsze efekty daje szkolenie na wczesnym etapie rozwoju, już od 2. miesiąca życia szczeniaka. Jeśli tego procesu nie chcesz przeprowadzić samodzielnie, pomocne może okazać się psie przedszkole.

To ośrodek prowadzący:

• treningi Umiejętności Społecznych (w skrócie TUS),
• kursy podstawowego posłuszeństwa,
• terapie zaburzeń zachowania,
• konsultacje behawioralne, tresurę psów.
• 3-miesięczny szczeniak powinien już reagować na imię, skupiać uwagę na przewodniku i przyswoić proste komendy takie jak „siad”, „leżeć”, „wracaj”, „zostaw„ oraz „waruj”.

Kompleksowe usługi oferowane przez ośrodki szkoleniowe dla psów

Do wyboru mamy najczęściej zajęcia grupowe lub indywidualne, stacjonarne albo online. Kursy grupowe są przy tym często tańsze, niż indywidualne. Szkolenie grupowe trwają zazwyczaj od 10 do 14 lekcji. Terminy zajęć indywidualnych ustalane są jednostkowo. Mogą być realizowane u tresera lub behawiorysty albo u właściciela.

Szkolenie młodego psa w psim przedszkolu obejmuje najczęściej:

1. Podstawowe elementy treningu posłuszeństwa: umiejętność skupienia się na opiekunie, spokojne chodzenie na smyczy, reagowanie na przywołanie i komendę "zostaw" lub „nie”, czekanie na opiekuna w wyznaczonym miejscu.

2. Ćwiczenia ułatwiające socjalizację pupila z innymi czworonogami.

3. Trening chodzenia na luźnej smyczy i przy nodze.

4. Naukę bezpiecznej zabawy rozładowującej napięcie.

Szkolenie szczeniaka — trening posłuszeństwa

Ćwiczenie posłuszeństwa warto zacząć od próby skupiania uwagi psiaka na sobie. Na początku trener może kazać nam nagradzać pupila smaczkiem za każdym razem, gdy zareaguje na swoje imię lub przywołanie. W tym celu możemy wykorzystać np. przekąski marki PRIMADOG o smaku Śledź z goździkami, zawierające superfoods – składniki bogate w substancje odżywcze, witaminy, minerały i aminokwasy niezbędne do prawidłowego rozwoju psiego maluszka. Możemy przechowywać je w domu lub zabrać ze sobą na spacer, choćby w specjalnej torebce na przysmaki.

Nauka przywołania

Psie przedszkola i szkoły na pierwszych czy drugich zajęciach oferują też często ćwiczenia nauki przywołania. Nic dziwnego: komenda „do mnie” może uchronić czworonoga przed wpadnięciem pod samochód, zgubieniem się, starciem z agresywnymi psami. Trening tej komendy trener może zacząć od prośby do właścicieli, by zaczęli stopniowo odchodzić od psa, np. na odległość kilku kroków, powtarzając polecenie „do mnie”. Gdy szczeniak zareaguje i ruszy w stronę swojego pana, zapewne poprosi, by go nagrodzić, a przy kolejnych próbach stopniowo zwiększać dystans dzielący właścicieli i ich pupili. Podstawowe posłuszeństwo to fundament zdrowej relacji między człowiekiem a czworonogiem!

Jak wygląda trening komendy „zostaw”?

To niezbędny element tresury psów, które zjadają wszystko na swojej drodze lub próbują przemycić do domu znalezione na spacerze odpadki i śmieci. Podczas szkolenia psów ćwiczenie komendy „zostaw” może rozpocząć podanie psu przekąski o dużym stopniu smakowitości, np. zapakowanych w wygodny słoik Trenerek o smaku jagnięciny. Szkoleniowiec może kazać odłożyć smaczek na ziemi, a po wydaniu komendy „zostaw” zakryć go dłonią tak, by pies nie zdążył schwycić przekąski.

Następnie trener może poprosić o powtórzenie procedury kilka razy, do momentu, aż szczeniak sam zrezygnuje z sięgania po smakołyk. Gdy na komendę „zostaw” pupil odwróci wzrok lub przekieruje uwagę na inny obiekt, dobrą praktyką jest pochwała i podanie mu smaczka do pyska. Warsztaty nauki komend często przeprowadzane są z użyciem klikera lub gwizdka. W trakcie szkoleń grupowych wykorzystywane są chętnie gwizdki wydające dźwięki niedrażniące człowieka, takie jak sygnał o wysokich częstotliwościach emitowany przez gwizdek metalowy marki Trixie.

Spacer na luźnej smyczy

Prowadzenie psa szarpiącego smycz jest nieprzyjemne i grozi wypadkiem: zwłaszcza w ciemności albo na nierównej czy oblodzonej drodze. To także ogromny dyskomfort dla psa — zamiast tworzyć z nami zgrany duet, może siłować się z nami jak z wrogo nastawionym napastnikiem.

Jakie szelki i smycz wybrać do treningu chodzenia na luźnej smyczy?

By w trakcie gwałtownych manewrów pies nie odczuwał bólu, warto założyć mu obszytą miękkim materiałem smycz lub szelki. Dla dużych ras polecane są m.in. zbudowane z dwóch obręczy połączonych pasem mostkowym oraz grzbietowym  szelki guard. Szkolenie szczeniąt i dorosłych psów ułatwi także zaokrąglona smycz zaciskowa ze zintegrowaną obrożą, która nie będzie uwierała pupila w szyję.

Poruszanie się na luźnej smyczy — nauka krok po kroku

Trening chodzenia na luźnej smyczy może polegać na natychmiastowej zmianie kierunku marszu za każdym razem, gdy pies szarpie obręcz. Jeśli zwierzę napnie smycz ponownie, należy wydać komendę „nie” i stanąć w miejscu lub zrobić zdecydowany krok w tył, zachęcając psa do podążania za nami. Gdy smycz stanie się luźna, koniecznie pochwalmy psa słownie i/lub nagrodźmy go smaczkiem.

Chodzenie przy nodze — to da się zrobić!

Tresura psów zazwyczaj obejmuje również szkolenie psów z zakresu posłusznego chodzenia przy nodze. W tym celu:

• Weź do ręki smakołyk. Trzymaj dłoń przy nodze i staraj się, by pies za nią podążał. Przejdź tak kilka kroków, po czym poczęstuj pupila smakołykiem.

• Wydłuż dystans: przejdź z psem przy nodze kilkanaście kroków, wykonaj obrót i daj mu nagrodę.

• Dodaj komendę „noga” lub „do nogi”. Gdy pies na nią zareaguje, nagrodź go. Zakończ ćwiczenie np. hasłem „koniec”.

• Weź smycz. Trzymaj ją luźno w prawej dłoni, a psa ustaw po swojej lewej stronie (lub na odwrót). Jeśli pies podąża za nogą w takim ustawieniu, oczywiście zasługuje na nagrodę!

• Skróć długość smyczy i trzymaj ją blisko tułowia. Sprawdź, czy podążający za nią pies ustawił się przy nodze.

Nauka przez zabawę

Treningi skoncentrowane na przećwiczeniu ze zwierzakiem bezpiecznych zabaw są kluczowe, gdy chcemy rozładować dokuczające mu napięcie i stres. Psie przedszkole może oferować również szkolenia stacjonarne z noseworkingu, czyli tropienia użytkowego (forma aktywności pobudzająca zmysł węchu psów dorosłych i szczeniaków) oraz naukę koordynacji poprzez sport, czyli biegi, podskoki, obroty, aportowanie.

Zabawki aktywizujące psa

W codziennej praktyce ośrodki prowadzące szkolenia psów wykorzystują również zabawki edukacyjne, które mają na celu wywołać u zwierzaków pozytywne skojarzenia związane z tresurą oraz wzmocnić pożądane zachowania.

Do akcesoriów tego typu zaliczamy m.in. kule węchowe, snack balle, zabawki typu kong czy maty węchowe takie jak mata węchowa dla psów PetStory służącymi do ukrycia przysmaków lub suchej karmy. Przysmaki znajdujące się poza zasięgiem wzroku pupil ma za zadanie odnaleźć jedynie przy pomocy węchu. To idealne akcesorium dla zwierząt nadpobudliwych i psich niejadków.

Gry edukacyjne

Szkolenie psa pobudzające jego zdolności intelektualne przeprowadzane jest nierzadko z użyciem gier edukacyjnych, takich jak Cheerble (interaktywna piłka), przyciski komunikacyjne, tory przeszkód, labirynty czy Flip Board z schowkami na przysmaki. Każdy schowek otwiera się w inny sposób — pies musi wykazać się sprytem, by dostać się do nagrody!

Jaki ośrodek szkoleniowy wybrać?

Największe zaufanie wzbudzają ośrodki szkolenia Psów rekomendowane przez Polski Związek Kynologiczny, prowadzone przez certyfikowanych trenerów i behawiorystów. Renomowaną organizacją kształcącą behawiorystów zwierząt w naszym kraju jest COAPE Polska (pełna nazwa to Centre Of Applied Pet Ethology). Warto sprawdzić, czy wybrany przez nas behawiorysta ma certyfikat tej agencji. 

Szkolenie psów — dlaczego to takie ważne?

Treningi z czynnym udziałem opiekuna to świetna zabawa i praktyczne warsztaty w jednym: ułatwiają wychowanie psa, wzmacniają więź między podopiecznym a opiekunem, a ponadto pozwalają uniknąć stresu w przyszłości. Dzięki nim jesteśmy w stanie wyeliminować ciężkie do samodzielnego oduczenia błędy w zachowaniu psa: lęk separacyjny, reagowanie agresywnie na inne psy lub obcych, niszczenie mebli czy wokalizowanie nocą.